On a

On a

Amsterdamse meisjes


 Ik houd van Amsterdamse meisjes met
gympen en staarten
hun wangen als opgewreven granny’s
de kinderkopjes van de gracht

Voor Amsterdamse meisjes ontsluit de stad haar geheimen
zijn regels een stil gegeven
als de trapgevels aan ‘t Singel
waaronder zij zich vrij bewegen tussen Amstel en IJ

Als de avond valt bij Carré snellen schaduwen over de brug
naar de lokroep van de nacht
spelen zij vrouwen in Mokum's Madurodam
groen blad beschreven met lijnen van witgoud

Ik houd van Amsterdamse meisjes die
huilen als de Hermitage en lachen als Lijn 3
die nooit doen alsof - behalve
bij Amsterdamse jongens misschien